اگرچه چند قرارداد از محمولههای آمریکایی در میزان 800 دلار در هر تن (سیآیاف هند) منعقد شد، معاملهکنندگانی در بازار هستند که پیشنهادات قیمتی پایینتری را ارائه میکنند؛ یکی از تاجران واقع در بمبئی گفت: «شنیدهایم که محمولههای صادراتی از آمریکا در حال حاضر در میزان 730 دلار در هر تن افایاس هیوستون ارائه میشوند.
چین در سال جاری یکی از بزرگترین صادرکنندگان به هند بوده، و همزمان محمولههای پیویسی پایه استیلن به دلیل قیمتهای پایین خود محبوب خریداران هندی بوده است. اما آخرین اقدام هندیها در رابطه با تحقیقاتی برای اعمال تعرفههای ایمنی بر پیویسی با محتوای مونومر وینیل کلراید 2 درصد یا بیشتر، سوالاتی در رابطه با واردات از چین به وجود آورده است.
تاجران، بسیاری از گریدهای پلیاتیلن سنگین را زیر میزان 1300 دلار در هر تن اعلام کردند. یکی از تاجران گفت: «زمانی که هزینه باربری 130 دلاری یا کمتر از چین به هند را در نظر میگیریم، قیمتها بیش از این جای افت دارند.»
تاجران گفتند، قیمتهای هموپلیمر پلیپروپیلن رافیا و تزریقی که در هفتههای گذشته به بازه پایینی 1300 دلار در هر تن نزول کرده بودند، تا میزانی اوج گرفته، و همزمان مبداهای غرب آسیایی همچون سطوح اواسط مه، در بازه میانی 1300 دلار در هر تن (سیآیاف) گزارش شدند.
بازارهای پیویسی هند علیرغم فصل بارانهای موسمی، هممسیر با صعود جزئی قیمتهای فوب، چینی، تا میزانی اوج گرفتند. پیشبینیها از بهبود تقاضا در چین به معنی کاهش فشار از صادرات چینی است.
یکی از تاجران پیویسی واقع در بمبئی قیمت محمولههای فورموسای تایوانی را در میزان 120 تا 121 هزار روپیه در هر تن (1549 تا 1562 دلار) (ex-warehouse، نقدی بدون مالیات ارزش افزوده) گزارش کرد.
از آنجایی که بازار از آخرین دور افت قیمتی توسط تولیدکننده بزرگ تایوانی آسیب دید، قیمتهای وارداتی در هند در 18 مه به کمترین میزان خود در 11 ماه گذشته رسیدند.
قیمت قیر ایرانی 415 دلار در هر تن (فوب ایران) و قیمتهای قیر بشکهای 466 دلار در هر تن (فوب) ارزیابی شده است.
قیمت قیر فله ایرانی در هفته منتهی به 25 فوریه در میزان 428 دلار در هر تن (فوب) ارزیابی شد، که نزدیک به بیشترین میزانهای خود در 7 سال گذشته است. قیمت محمولههای بشکهای ایران در میزان 460 تا 480 دلار در هر تن برآورد شد.
شرکت ریلاینس پلیمرز هند به عنوان یکی از پنج تولیدکننده برتر پلیپروپیلن در دنیا، دارای ظرفیت تولیدات سالانه 2.7 میلیون تن میباشد. اگرچه تولیدکننده داخلی ظرفیت بالایی دارد، نیاز داخل همچنان به طور کامل برطرف نشده، و واردات نقش حیاتی در تنظیم جهت بازار بازی میکند.