اقتصاد ایران بجای ساخت آریا ساسولهای جدید به مصرف هر چه بیشتر منابع واحدهای موجود و تخصیص درست و نادرست منابع آن روی آورده است این وضعیت موجب فراموشی فلسفه بنگاه داری در بخش دولتی نیز شده است انتشار صورتهای مالی شرکتهای دولتی در هفته قبل نشان داد تقریبا در همه این شرکتها بجز چند شرکت انگشت شمار طرح توسعه و بهبودی به چشم نمی خورد و هیچ مدیریتی خود را موظف به افزایش سود آوری نمی بیند.

وقتی دولت برای صادرات مالیات تعیین می کند شدت مشکل بنگاهها را در بر می گیرد چرا که اولا شرکت 20درصد در بازار نیما ضرر می کند و بعد از آن 22.5درصد برای شرکتهای بورسی مالیات منظور خواهد داشت این امر به معنای 38درصد کاهش درآمد برای شرکتها است امری که حتی تحریم هم نمی تواند به این اندازه برای شرکتها زیان ایجاد کند.

حمل محموله های پتروشیمی داخلی با کدپستی و شناسه در حال حاضر انجام می شود و این موضوع گرچه به ردیابی محصولات پتروشیمی پس از فروش کمک می کند، اما در مواردی نیز سبب کندی حمل و نقل می شود

اگر دولت بپذیرد نرخ ارز 4هزار و 200تومانی یک رقم واقعی نیست و اجازه مبادله آزاد یا با نرخ بالاتر دلار را بدهد، می‌توان به شرایط بازار سرمایه امیدوار بود