سرنوشت جوش شیرین پتروشیمی شیراز؟
پتروتحلیل- تولید جوش شیرین پتروشیمی شیراز پس از نیم قرن، پایان امسال متوقف خواهد شد.
به گزارش «پتروتحلیل»، تولید شیمیایی جوش شیرین به دلیل قدمت واحد و مشکلات زیست محیطی خط تولید این کالا بالاخره به توقف تولید جوش شیرین در پایان سال ۹۴ منجر شد.
البته به گفته منابع نزدیک به شرکت پتروشیمی شیراز، گر چه عرضه این کالا در بورس متوقف شده است، اما تولید آن تا پایان اسفند برای انجام تعهدات خرید ادامه خواهد داشت.
به این ترتیب فردا عرضه جوش شیرین پتروشیمی شیراز در بورس کالا انجام نخواهد شد و با توجه به اینکه همواره در صدر کالاهای پرتقاضا است، قطعا جای خالی آن بر تابلوی بورس حس خواهد شد.
سرنوشت تولید کربنات سدیم سبک و سنگین هم مشابه جوش شیرین خواهد بود، البته گفته می شود احتمال عرضه این دو کالا تا پایان سال اندک است.
منطقه یک قدیمی شیراز شامل واحد کربنات سبک، سنگین ،جوش شیرین و اوره است که تولیدات آن ۵۰ هزار تن در سال و شامل گاز سنتز است که معادل تولید ۱۲۰ تن آمونیاک روزانه است، البته واحد اوره پیش تر تعطیل شده است، این واحدها قدمتی در حدود نیم قرن دارند.
به هر حال فرسودگی تکنولوژی تولید از یک طرف که باعث هدرروی منابع و انرژی می شد و مضافا عدم همکاری مسئولین استانی و نهادهای زیست محیطی با پتروشیمی شیراز در اجرای راهکارهای اصولی دفع ضایعات این واحد سبب شد تا در آستانه راه اندازی طرح بزرگ اوره و آمونیاک سوم این شرکت، این واحدها بنا به ملاحظات زیست محیطی برای همیشه از گردونه تولید خارج شوند.
از سوی دیگر واحد گاز سنتز کل فرایند آمونیاک سازی را در پتروشیمی شیراز انجام نمی داد و فقط بخش تولید گاز H2 و CO2 را انجام می داد و این گاز به واحد آمونیاک منطقه ۲ منتقل و در نهایت سنتز آمونیاک انجام و در پایان سبب می شد تا ۱۲۰ تن آمونیاک در منطقه ۲ بیشتر تولید شود.
در همین حال منطقه یک قدیمی علاوه بر واحدهای فعلی دارای واحدهای قدیمی تری مثل اسید نیتریک، نیترات آمونیم، اسید فسفریک و SSTP هم بود که بنا بر مسایل مرتبط با فناوری قدیمی و غیر ایمن یا عدم پشتیبانی فناوری آنها بعد انقلاب در ۳۰سال گذشته تعطیل شدند.
با این حال تعهدات جوش شیرین ۲ هزارتن و کربنات سدیم سبک و سنگین یک هزارتن است که تا پایان سال باید به خریداران تحویل داده شود.
البته در بازار آزاد برای این سه کالا در حال حاضر نرخی ارایه نمی شود و احتمالا دارندگان این محصولات از این پس نرخ هایی بالا برای کالاهای خود طلب خواهند کرد.
این در حالی است که لاگونها در پتروشیمی شیراز به دلیل پساب خط تولید جوش شیرین پر شده است و از این رو احتمالا به اندازه ظرفیت تولید جوش شیرین، کربنات تولید خواهد شد.
گر چه پتروشیمی شیراز در این خصوص نامه ای به وزارت صنعت، معدن و تجارت، شرکت ملی صنایع پتروشیمی و سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان ارسال کرده و ادامه فعالیت خط تولید جوش شیرین و کربنات های سدیم سبک و سنگین را به دلیل مشکلات زیست محیطی غیرممکن اعلام کرده است، اما تنها خریداران و مصرف کنندگان این محصولات در تب و تاب ارسال این نامه قرار گرفته اند و نگران عدم عرضه این کالاها هستند؛ چرا که هنوز وزارت صنعت، معدن، تجارت ، شرکت ملی صنایع پتروشیمی و همچنین سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف کنندگان واکنشی به این نامه نشان نداده اند.
البته گفته می شود در حال حاضر برای کربنات های سدیم سبک و سنگین جانشینی مانند شرکت های سمنان و مراغه وجود دارد، اما جوش شیرین وضعیت خاص خودش را دارد؛ چرا که واحدی که پیش تر در مشهد اقدام به تولید جوش شیرین کرده بود،، به دلیل بالا بودن قیمت تمام شده این کالا، نتوانست با کالاهای مشابه رقابت کند و از این رو به سرعت بسته شد.
گفته می شود واحد آمونیاک مایع قدیمی پتروشیمی شیراز نیز که ۱۲۰ تن آمونیاک به صورت روزانه تولید می کرد هم تا چند ماه آینده متوقف خواهد شد، به گفته منابع نزدیک به شرکت پتروشیمی شیراز با بهره برداری از طرح سوم آمونیاک و اوره با مازاد آمونیاک مایع روبه رو خواهد شد وتعطیلی خط قدیمی آمونیاک مایع مشکلی ایجاد نخواهد کرد.
اما احتمالا سرنوشت واحد سودااش پس از سال ها فروش به صورت مزایده خواهد بود. با این حال به نظر می رسد حال که تولید جوش شیرین، کربنات های سبک و سنگین در پتروشیمی شیراز متوقف شده است، نگرانی در خصوص جایگزینی برای این کالا ها مخصوصا جوش شیرین پررنگ شده است و برخی از فعالان این حوزه نگران اعلام نرخ از سوی ذخیره کنندگان این کالاها هستند، گر چه این محصولات ۶ تا یک سال تاریخ انقضا دارند، و ذخیره کنندگان این محصولات قاعدتا باید در سال جدید محصولات خود را به فروش برسانند، اما در بازار محصولات پتروشیمی نمی توان نگران تقلب و دستکاری در تاریخ محصولات نبود، از این رو بازیگران این بازار در انتظار پاسخی برای نگرانی های خود هستند.
