انتظارات خوش بینانه در بازار نفت

پتروتحلیل- با اعلام عدم وجود مخالفت برای توافق بر تمدید دوره زمانی کاهش در تولید از سوی عربستان سعودی، شاهد تداوم روند صعودی بهای نفت خام در بازارهای جهانی طی معاملات روز دوشنبه بودیم. در نتیجه این معاملات، قیمت نفت خام برنت در بازار ICE لندن برای تحویل در ماه ژوئیه در معاملات این روز با ۲۶ سنت (۰/۴۸درصد) افزایش، بشکه ای ۵۳/۸۷ دلار تسویه شد. همچنین، قیمت نفت خام WTI در بازار نایمکس نیز برای تحویل در ماه ژوئن با ۴۰ سنت ( ۰/۷۹درصد) افزایش، در سطح بشکه ای ۵۰/۷۳ دلار تسویه شد که بدین ترتیب، حق مرغوبیت نفت خام برنت نسبت به نفت خام وست تگزاس اینترمدیت برای معاملات ماه ژوئیه به ۲/۷۴ دلار در هر بشکه رسید.

به دنبال اظهارات خالد الفالح ، وزیر انرژی عربستان سعودی، مبنی بر عدم وجود مخالفت جدی از سوی کشورهای عضو و غیر عضو اوپک برای توافق تمدید دوره زمانی کاهش در تولید، قیمت نفت خام با ادامه روند افزایشی به بالاترین سطح خود طی یک ماه گذشته در بازارهای بین المللی در معاملات روز دوشنبه رسید. وی روز گذشته اعلام کرد که این اتفاق نظر در بین اعضاء اوپک وجود دارد تا توافق صورت پذیرفته در ماه نوامبر سال گذشته میلادی مبنی بر کاهش ۱/۸ میلیون بشکه درروز از تولید را تا پایان سه ماهه اول سال ۲۰۱۸ میلادی(به مدت ۹ ماه دیگر) تمدید کنند.

این موضوع موجب افزایش انتظارات خوش بینانه در بین معامله گران و تحلیل گران بازار برای تداوم روند افزایشی قیمت ها هرچند در کوتاه مدت شد. تقویت این خوش بینی ها در طول دو هفته گذشته موجب بازیابی ۱۰ درصدی قیمت ها شده است. تمدید دوره زمانی کاهش در تولید به دنبال عدم موغقیت توافق نخست درسال گذشته میلادی(علی رغم اجرای ۹۰ درصدی تعهدات پذیرفته شده در این توافق ) برای کاهش مازاد عرضه نفت خام و بازگرداندن تعادل به بازار صورت می پذیرد.

جدا از افزایش احتمال حصول به توافق در نشست هفته جاری در وین که با توجه به اظهارات صورت پذیرفته از سوی کشورهای عضو و غیر عضو اوپک تقریباً قطعی نیز است، در تحلیل اثرات این توافق باید به چند نکته توجه داشت: بسیاری از تحلیل گران بر این اعتقادند که میزان توافق شده قبلی برای کاهش در تولید که روزانه ۱/۸ میلیون بشکه بوده است حتی در صورت افزیش بیشتر دوره زمانی(۹ ماه) نسبت به توافق قبلی نخواهد توانست مازاد نفت خام موجود در بازار را به صورت موثر و قابل توجه که نیازمند بازگرداندن سطوح موجودی جهانی نفت خام به میانگین ۵ ساله است کاهش دهد.

از طرفی، تمدید دوره زمانی در کنار تاثیرات مثبت هر چند کوتاه مدت در قیمت ها، موجب از دست رفتن بخشی از سهم بازار گشورهای مشارکت کننده در این برنامه می شود که بازگرداندن آن بسیار دشوار است. همچنین، در ارتباط با افزایش طول دوره زمانی به ۹ ماه به این موضوع باید توجه داشت که به طور معمول و با توجه به شرایط فصلی، هر ساله شاهد افت میزان تولید نفت خام در سه ماهه اول سال هستیم که در واقع بخشی از اثرات مثبت افزایش زمانی سه ماهه در توافق جدید را تعدیل می کند.

در پایان اینکه بعد از حصول توافق جدید، باید منتظر واکنش تولید نفت شیل در ایالات متحده آمریکا به افزایش احتمالی قیمت ها بود که البته با ملاحظه روند افزایشی تولید نفت شیل از ابتدای سال جاری، پیش بینی آن چندان دشوار نیست که این موضوع نیز می تواند بخشی از اثرات این توافق را تعدیل کند. شایان ذکر است که تولید نفت خام آمریکا از اواسط سال گذشته میلادی تا کنون در حدود ۱۰ درصد(۹۰۰ هزار بشکه درروز) افزایش داشته و به ۹/۳ میلیون بشکه درروز رسیده است.