راه اندازی متانول کاوه و مرجان و چالش صادرات در سال جدید

پتروتحلیل- در آسیا، روند خریداران و مصرف‌کنندگان نهایی در بازار متانول کاهشی بوده است درحالی‌که تولیدکنندگان و فروشندگان در سال جاری شاهد جوی متغیر هستند. 

به گزارش «پتروتحلیل»، یک سال پیش در زمان مشابه، با توجه به توسعه‌های به وجود آمده در صنعت تبدیل متانول به اولفین چین که درنهایت منجر به عقد قراردادهای بهتری در مقایسه با سال 2016 در اکثر بازارهای آسیایی شد، روند معامله‌کنندگان بازار افزایشی بود.

تا پایان سال 2017، می‌توانستیم مشاهده کنیم که پیش‌بینی‌های اولیه معامله‌کنندگان بازار به واقعیت پیوست: قیمت‌های نقدی وارداتی در بازار اصلی چین در سال 2016 در بازه 201/50تا 325/50 دلار در هر تن (CFR چین) در مقابل بازه 260 تا 379 دلار در هر تن (CFR چین) تا 24 نوامبر 2017 قرار گرفتند. اما عکس این جو در سراسر بازار آسیا قابل‌مشاهده است. 

همه معامله‌کنندگان منتظر سه واحد جدید متانول هستند که انتظار می‌رود کار خود را در سال 2018 شروع کنند: شرکت Natgasoline LLC آمریکا با ظرفیت 1/75 میلیون تن در سال و متانول کاوه و مرجان در ایران به ترتیب با ظرفیت 2/5 میلیون تن در سال (تقریباً) و 1/5 میلیون تن در سال هستند.

انتظار می‌رود هر سه واحد در سال 2018 کار خود را شروع کنند اما زمان آن به‌طور دقیق مشخص نیست: شرکت Natgasoline LLC باید از مارس 2018 کار خود را شروع کند، درحالی‌که احتمال می‌رود دو شرکت ایرانی در اواخر سه‌ماهه اول تا اویل سه‌ماهه دوم فعالیت خود را آغاز کنند.  این در حالی است که احتمالا با به مدار آمدن متانول کاوه و مرجان با توجه به ظرفیت بالای متانول این شرکت ها که حدودا 2.5 تا 3 میلیون تن در سال است، ایران با چالش صادرات متانول به دلیل قیمت گذاری شرکت ها روبه رو شود.

اگرچه، تعدادی از معامله‌کنندگان بازار بر این باور بودند که شرکت Natgasoline LLC در اوایل سه‌ماهه سوم شروع به کار می‌کند، و دو واحد ایرانی در سه‌ماهه چهارم آغاز به فعالیت می‌کنند. این امر به جوهای مختلفی که به دلیل عرضه اندک از سه‌ماهه دوم 2017 در بازار آسیا به وجود آمد و بازار را تحت تأثیر خود قرارداد اضافه شد و سردرگمی‌ها را بیشتر کرد.

این امر (عرضه اندک) به دلیل تعطیلی‌های برنامه‌ریزی نشده در خاورمیانه و جنوب شرقی آسیا، هم‌زمان با تعویق در ازسرگیری کار چندین واحد در جنوب شرقی آسیا به وجود آمد. در آن زمان گزارش شد که قراردادهای نقدی منعقدشده بر مبنای فرمولی در بالاترین میزان خود در سال 2017 بودند، و تعدادی از معامله‌کنندگان بازار اشاره داشتند که فروشندگان با قیمت‌های نقدی پایین‌تر از قیمت‌های موجود معامله نمی‌کنند.

درنتیجه، معامله‌کنندگان آسیا توضیح دادند که سرعت مذاکرات دوره‌ای در سال 2018 در مقایسه با 2017 بسیار پایین‌تر خواهد بود و آن را ناشی از فاصله زیاد بین خریدوفروش می‌دانستند. تولیدکنندگان و فروشندگان به دنبال تغییر یا کاهش‌های اندکی در قراردادها بودند اما هدف خریداران افت گسترده در نمودارهای دوره‌ای بود. درمجموع، توافق کلی بر سر افت اندک احتمالی در نمودارهای دوره‌ای در سال 2018 در اکثر بخش‌های شمال شرقی آسیا همچون چین، کره جنوبی و تایوان صورت گرفت.

پیش‌بینی می‌شد در جنوب شرقی آسیا، نمودارهای دوره‌ای به دلیل افزایش بهای خوراک تولیدکنندگان، مقداری رشد داشته باشد. درحالی‌که خریداران در ابتدا امیدوار بودند که باقیمت‌های پایین‌تری قرارداد منعقد کنند، معامله‌کنندگان بازار اظهار داشتند که احتمال این اتفاق بسیار پایین است زیرا خریداران جنوب شرقی آسیا از قبل قراردادهای مناسبی را در سال 2017 در مقایسه با باقی بخش‌های آسیا منعقد کرده بودند.  

در هند، اکثر معامله‌کنندگان به دلیل پایان سال مالی آن‌ها در مارس، هنوز مذاکرات دوره‌ای 2018 را آغاز نکرده‌اند. اگرچه، ازآنجایی‌که تقریباً 80 درصد از واردات سالانه آن‌ها از منابع ایرانی تأمین شد، روند خریداران هندی نیز به‌طور مشابهی کاهشی بود.

در بخش تقاضا، معامله‌کنندگان بازار انتظار افزایش قابل‌توجهی که بر عوامل بازار تأثیرگذار باشد را نداشتند. درحالی‌که روند افزایش ظرفیت‌های جدید در صنایع پایین‌دستی در سراسر چین در سال جاری به‌خصوص در صنعت تبدیل متانول به اولفین ادامه خواهد داشت، مصرف از این واحدها تا بخشی توسط ظرفیت‌های جدید در چین جبران خواهد شد.