پلتفرم اقتصاد دورانی پلی‌اولفین هدف پلی‌اولفین بازیافتی خود تا سال 2025 را به 4 میلیون تن در سال افزایش داد
سهم 30 درصدی پلی‌اولفین بازیافتی از کل بازار پلی‌اولفین تا سال 2030 می‌باشد. پی‌سی‌ای‌پی سهم این بازار تا سال 2021 را در میزان 10.5 درصد تخمین زد…
پتروتحلیل-بدنه صنعت در بیانیه مطبوعاتی اعلام کرد، پلتفرم اقتصاد دوارنی پلی‌اولفین (پی‌سی‌ای‌پی)، تعهد داوطلبانه استفاده از میزان پلاستیک در محصولات اروپایی را تا سال 2025 به 4 میلیون تن در سال افزایش داد.
پس از تعهد 3 میلیون تنی برای سال 2018، این اتفاق صورت گرفته، که براساس مطالعه جریان مواد خام پلی‌اولفین در سال 2021 محقق شد.
مجمع عمومی پی‌سی‌ای‌پی همچنین چند تعهد دیگر را تایید کرد که شامل:
پی‌سی‌ای‌پی سه حالت را برای تضمین تحقق اهداف شناسایی کرده است که شامل:
پی‌سی‌ای‌پی همزمان با به حساب آوردن نرخ‌های بازیافت و اهداف محتوای بازیافتی، به تغییرات ضروری در قانون برای کمک به استفاده از پلی‌اولفین بازیافتی، شامل به رسمیت شناختن تمام شیوه‌های بازیافت اشاره داشت.
اگرچه آن‌ها در بیانیه مستقیماً به آن اشاره نکردند، اما احتمالاً منظورشان بازیافت شیمیایی می‌باشد.
قوانین فعلی اتحادیه اروپا معمولاً از تعریف بازیافت مندرج در دستورالعمل 2008/98/EC استفاده می‌کنند، که در آن بازیافت یعنی: «هر گونه عملیات بازیافتی که در آن مواد پسماندی به محصولات، مواد یا ماده‌ای برای اهداف نسخه اصلی یا دیگر اهداف بازفرآوری می‌شوند. که شامل بازفرآوری مواد آلی شده، اما بازیابی انرژی و بازفرآوری آن به مواد برای استفاده به عنوان سوخت یا برای عملیات‌های احیا را در بر نمی‌گیرد.» این امر وضعیت قانونی بازیافت شیمیایی را نامشخص نگاه می‌دارد.
با این وجود، بسیاری از معامله‌کنندگان بازار بر این باورند که احتمالاً بازیافت شیمیایی تنها مسیر کارآمد برای انبوه‌سازی دسترسی‌پذیری پلی‌اولفین بازیافتی گرید غذا باشد.
تحقق اهداف بسته‌بندی غذا با توجه به نبود مقادیر بالای پسماند مناسب به دلیل ناخالصی، رواج زنجیره‌های بازیافت مختلط، اقتصاد دسته‌بندی و جداسازی، و تضعیف قوای کششی در زمان فرآیند بازیافت، مشکل بزرگی در مسیر پلی‌اولفین‌های بازیافتی است.
الزام سازمان ایمنی غذایی اتحادیه اروپا این است که 95 درصد از مواد بازیافتی در تماس با غذا باید از منبع در تماس با غذا نشئت گرفته، که همین امر این چالش را تشدید می‌کند.
برای پلی‌اولفین‌ها که منابع مصرف نهایی آن متفاوت بوده و معمولاً از جریان واحدی جمع‌آوری می‌شوند، چالشی بسیار سخت و مانعی برای رشد بازار می‌باشد.
معامله‌کنندگان بازار مدام از کمبود جمع‌آوری کافی و ظرفیت دسته‌بندی در تحقق تقاضا برای اهداف بلندپروازانه ثبات‌پذیری - به خصوص از بخش بسته‌بندی - به عنوان بزرگ‌ترین تنگنا برای پلیمرهای بازیافتی یاد می‌کنند.
با توجه به کمبود ورودی دسته‌های پسماند، سال 2022 شاهد بالاترین قیمت‌ها در سراسر گریدهای پلی‌اولفین بازیافتی بوده است. کاستی‌ها از چند فاکتور نشئت گرفتند، که یکی از آن‌ها سرازیر شدن پروژه‌های بسته‌بندی جدید در نیمه دوم 2021 در نتیجه به تعویق افتادن‌شان بر اثر پاندمی بود. دسترسی‌پذیری پسماند برای پلی‌پروپیلن و پلی‌اتیلن بازیافتی همچنان محدود بوده، اگرچه هر دو بازار در حال حاضر شاهد علائمی از بهبود تقاضا در گریدهای غیر بسته‌بندی به دلیل شرایط منفی اقتصاد کلان، دوره تعطیلی معمول در تابستان از ژوئیه تا اوت، و قیمت نسبتاً کمتر مواد خام می‌باشند.
کمبود دسته‌های پسماند و قیمت‌های بالای پرک‌ها و گرانول‌های پلیمر بازیافتی منتج به آن شده تا مدیران پسماند و بازیافت‌کنندگان استفاده از پسماند پلاستیک مختلط را برای پوشش دادن کاستی‌ها به خصوص برای کاربردهای غیر بسته‌بندی به مانند ساخت‌وساز مورد بررسی قرار دهند.
از آنجایی که بخش بسته‌بندی به طور فزاینده سهم گریدهای تک ماده را جذب می‌کند، بسیاری از کاربردهای غیر بسته‌بندی در مقایسه با بسته‌بندی می‌توانند از گریدهایی با کیفیت کمتر بهره برده، و در این میان در حال افزایش انواع گریدهای مورد استفاده خود می‌باشند.
در گذشته با توجه به هدررفت پسماند پلاستیک‌های مختلط در مقایسه با مواد یکپارچه، و سختی و هزینه‌های بیشتر دسته‌بندی پسماند پلاستیک مختلط، استفاده از این پسماند (به خصوص پلی‌اولفین‌های مختلط) از لحاظ اقتصادی مرقون به صرفه نبود، اما شرایط در حال حاضر تغییر کرده است.
در نتیجه، مدیران پسماند بیشتری در حال استفاده از گریدهای پلی‌اولفین مختلط بوده، و با دسته‌بندی مواد، هدررفت را تا میزان زیادی کاهش داده‌اند.
همزمان با گسترش ظرفیت بازیافت شیمیایی، پیش‌بینی می‌شود پسماند پلاستیک مختلط بیش از پیش محدود شود، زیرا فرآیند پیرولیز - شکل اصلی بازیافت شیمیایی در اروپا - معمولاً از گریدهای پسماند پلاستیک مختلط به عنوان خوراک استفاده می‌کند.
