صادرکنندگان پلی‌اتیلن سنگین به چین در نیمه اول سال 1.1 میلیارد دلار از بازار خود را از دست دادند

نمودار پایین نشان‌دهنده افت فروش هشت صادرکننده بزرگ پلی‌اتیلن سنگین به چین در نیمه اول 2023 در مقایسه با زمان مشابه در سال گذشته می‌باشد.

زیان تخمینی کلی 1.1 میلیارد دلار

با دسترسی داشتن به داده‌های آیسیس، محاسبه این آمار و ارقام کار دشواری نیست. من میانگین قیمت‌های پلی‌اتیلن سنگین سی‌اف‌آر چین در سراسر سه گرید آن را با حجم وارداتی گزارش شده توسط گمرک چین از هشت کشور در دو دوره شش ماهه ضرب کردم.

این برآوردهای فروش، هیچ یک از تخفیفات یا اضافه قیمت‌های محرمانه را برای این سه گرید شامل نمی‌شوند. اما در حالی که آمار و ارقام دقیق احتمالاً متفاوت باشند، مسیر این سفر در طی شدیدترین روند نزولی صنعت جهانی پلی‌اولفین تا به حال، کاملاً واضح و آشکار است.

برآوردهای زیان فروش این هشت صادرکننده به چین در میزان 1.1 میلیارد دلار قرار گرفت.

این نمودار نشان‌دهنده فروشنده برتر پلی‌اتیلن سنگین به چین در نیمه اول سال 2023 است. آمریکا و کانادا روی هم رفته (مجدداً می‌گوییم که براساس معیار قیمت‌های اصلی) فروشی به میزان 423 میلیون دلار داشتند.

رشد تخمینی فروش 423 میلیون دلار

می‌توانیم شاهد این امر باشیم که آمریکا و کانادا در مقابل صادرکنندگان بزرگ دیگر، چگونه این میزان از سهم بازار در چین را به دست آورده‌اند

در میان ده تأمین‌کننده اصلی چین در باب حجم وارداتی، سهم کلی بازار آمریکا شاهد بیشترین میزان رشد در محاسبات سالیانه با جهش از 3 درصد به 13 درصد بود.

همان‌طور که براساس گزارشات گمرکی چین مشاهده می‌فرمایید، ایران، کره‌جنوبی، عربستان سعودی و امارات متحده عربی شاهد افت قابل‌توجهی در حجم بازار خود در چین بودند. سهم بازار ایران 42 درصد، کره‌جنوبی 39 درصد، عربستان سعودی 39 درصد و امارات 25 درصد کاهش یافت.

با توجه به افزایش ظرفیت‌های داخلی و همچنین رشد منفی تقاضا در سال 2023، کل واردات پلی‌اتیلن سنگین چین در نیمه اول سال جاری از 2.9 میلیون تن در زمان مشابه سال گذشته به 2.4 میلیون تن کاهش یافت.

قطر در میان کشورهایی بود که سهم بازارش افزایش یافت، اما با این حال افزایش سهمش آن‌قدری نبود که تاثیر منفی افت قیمت‌ها را خنثی کند. میانگین قیمت‌های پلی‌اتیلن سنگین چین (سی‌اف‌آر) در نیمه اول 2022 در میزان 1151 دلار در هر تن قرار داشت، در حالی که این قیمت در زمان مشابه سال جاری در میزان 976 دلار در هر تن ایستاد.

نمودار بعدی در نمایش جایگاه صادرکنندگان بزرگ پلی‌اتیلن سنگین در سطح جهانی ارزشمند است.

احتمال می‌رود، افزایش قابل توجه حجم کلی صادرات پلی‌اتیلن سنگین آمریکا در مقیاس سالانه از ژانویه تا مه، صرفاً انعکاسی از به تحقیق پیوستن پیش‌بینی رشد 7 درصدی در ظرفیت داخلی در 2023 در برابر رشد 1 درصدی باشد.

آمریکا باید 45 درصد از تولیدات پلی‌اتیلن خود را صادر کند تا به نرخ بهره‌برداری 90 درصدی دست یابد. به نظر می‌رسد چالش‌های لجستیکی اعم از کمبود کامیون، واگن‌های ریلی و فضای انبار، که در سال 2022 برای صادرات مانع‌تراشی می‌کرد، عمدتاً به پایان رسیده باشد.

همان‌طور که مشاهده می‌فرمایید، صادرات عربستان سعودی و ایران به ترتیب در دوره‌های ژانویه تا مه 2023 و ژانویه تا ژوئن 2022 به میزان قابل ملاحظه‌ای افت کرده است.

همزمان با افزایش حجم تولیدات آمریکا باید در نتیجه‌گیری محتاط باشیم؛ زیرا این منطقه صادرات خود را در سال 2023 افزایش داده و از افزایش درآمدهای خود در سال 2023 در مقیاس سالانه بهره‌مند خواهد شد.

افت قیمت‌ها در سطح جهانی و نه فقط چین، می‌تواند رشد حجم صادراتی کشورهایی نظیر قطر، کره‌جنوبی، کانادا، تایلند و تایوان را بلا اثر کند.

چرا ما در دوره بحرانی به سر می‌بریم؟

آنچه که در مورد پلی‌اتیلن سنگین صدق می‌کند، در رابطه با پلی‌اتیلن سبک، پلی‌اتیلن سبک خطی و همچنین پلی‌پروپیلن نیز صدق می‌کند، که البته در وبلاگ بعدی با جزئیات شرحی در مورد آن ارائه خواهم داد. زیان تخمینی صادرکنندگان به چین در نیمه اول 2023 بسیار فراتر از سود برآورده شده آن‌هاست.

و همچنین در هفته آتی با بررسی پلی‌اتیلن سنگین و سپس پلی‌اتیلن سبک و پلی‌اتیلن سبک خطی، این نکته را مورد بررسی قرار خواهم داد که ظرفیت جهانی تا چه میزان باید کاهش یابد تا نرخ‌های بهره‌برداری به میانگین‌های تاریخی خود برسند.

همان‌طور که یکی از وبلاگ‌های قبلی در رابطه با پلی‌پروپیلن این امر را تایید کرد، بحران اصلی داده‌های غلط در مورد چین است. دلیل منطقی دیگری به ذهنم خطور نمی‌کند. آن هم‌اندیشی در سنجش تاثیر پایان حباب بدهی و آمار جمعیتی ناکام ماند. نمودار پایین خلاصه‌ای از تاثیرات این عوامل ارائه می‌دهد.

نمودار پایین تنها پلی‌اتیلن سنگین را مورد بررسی قرار می‌دهد، اما این الگو در همه پلیمرهای اصلی یکسان است. سه واقعه‌ای را نشان می‌دهد که منجر به فاصله‌گیری سرانه مصرف چین از باقی کشورهای در حال توسعه از سال 1992 به بعد شد.

چین با جمعیت 1.4 میلیارد نفر در سال 2022 به میزان 17.3 میلیون تن پلی‌اتیلن سنگین مصرف کرد؛ در مقابل باقی کشورهای در حال توسعه جهان با جمعیت 5.4 میلیارد نفر، 17.7 میلیون تن پلی‌اتیلن سنگین مصرف کردند.

به مانند دیگر پلیمرها، این سهم نامتناسب از تقاضا (حتی با کاهش حجم پلی‌اتیلن سنگین برای صادرات به چین)، به این معنی است که تقاضای چین در بلندمدت می‌تواند تا میزان‌های تک‌رقمی نزول کند. شاید حتی منفی شود.

سطوح رکورد از عرضه مازاد پلی‌اتیلن سنگین امروز دنیا، عمدتاً با این روند در دست پیشرفت قابل توضیح است. اتفاقیست که افتاده و تنها با معقول‌سازی ظرفیت‌ها قابل حل است.

نوشته جان ریچاردسون

ترجمه : رامین کریمی