ضرورت تاسیس بازرگانی مشترک برای فروش و قیمت گذاری متانول صادراتی ایران

پتروتحلیل- تجارت جهانی متانول در حال حاضر ٢٧ میلیون تن است و ١٠٦ میلیون تن تولید متانول در کشورهای تولیدکننده مصرف می شود. 

به گزارش "پتروتحلیل"، این در حالی است که پتروشیمی زاگرس با ٣.٣ میلیون تن تولید حدودا ٤ تا ٥ درصد فروش داخلی دارد. 

از دیدگاه مهندس محمدرضا میراحمدی، مدیرعامل پتروشیمی زاگرس صنایع پایین دست ایران بیشتر از این رشد نکرده اند.

وی در دومین سمینار تولیدکنندگان متانول ایران گفت: تجارت ٢٧ میلیون تنی متانول عمدتا در دست متانکس، عربستان، ایران و عمان است.

البته چین بیش از تولید، متانول مصرف می کند و از این رو صادرات ایران به چین حجم بالای است.

وی در ادامه گفت: در حال حاضر نیمی از صادرات دنیا توسط خاورمیانه انجام می شود و ایران هم سهم ٣٤ درصدی صادرات به چین را داراست.

به گفته مدیرعامل پتروشیمی زاگرس، متانکس ١١ درصد ظرفیت جهان را دارد، اما با توجه به برنامه ریزی ها و کشتی های حمل و نقلی که در اختیار دارد، توانسته به پرایس میکر تبدیل شود، به طوری که برای قیمت گذاری متانول از نشریات مهم و معتبر استفاده نمی کند.

وی در ادامه افزود: متانکس همواره نرخی بالا برای متانول اعلام کرده و سپس برای مشتریان خود دیسکانت در نظر می گیرد، این در حالی است که ایران ٥ درصد ظرفیت اسمی جهان را دارد و با به مدار آمدن پتروشیمی های متانول ساز مرجان و کاوه و ... ایران قادر می تواند به ظرفیت متانکس نزدیک شود.

به عقیده میراحمدی، در دو سال آینده ایران می تواند بیش از متانکس، صادرات داشته باشد.

البته مدیرعامل پتروشیمی زاگرس شرایطی برای این موضوع عنوان می کند که مهمترین آن هماهنگی متانول سازهای ایران برای قیمت گذاری است.

به اعتقاد وی ایران می تواند در منطقه و جهان پرایس میکر باشد.

وی می گوید: قیمت گذاری متانکس مستقل و تعیین کننده بازار است و با نشریاتی که به راحتی می توانند با خریداران و فروشندگان لابی کنند، همراه نمی شود و اجازه لابی کردن به خریداران خودش را نمی دهد.

وی همچنین می گوید: متانول سازهای ایرانی از بارگیری محموله ها برروی کشتی پیش از خریداری اجتناب می کنند، حال آنکه متانکس باتوجه به داشتن ناوگان کشتیرانی و همچنین دارا بودن چند کشتی در مدیترانه  همواره دارای محموله های بارگیری شده برروی آب و آماده حمل است.

اما دلیل عدم بارگیری پیش از خرید از سوی متانول سازهای ایرانی این است که کشتی بارگیری شده برروی آب پیش از خرید، صاحب ندارد و خریدار می تواند با ما بازی کند، حال آنکه از این تهدید متانکس به عنوان یک فرصت استفاده می کند؛ هم به مشتریان خود متانول می دهد و هم در مناطقی که کمبود وجود دارد با قیمت  خوب، متانول می فروشد.

این در حالی است که باوجود اینکه بازار چین قابلیت پذیرفتن تناژ بالایی از متانول را دارد، اما مشتریان ایران همواره با نشریات برای کاهش قیمتها همدست می شوند.

به گفته میراحمدی؛ در مقابل متانول سازهای ایرانی به اندازه خریداران هماهنگ نیستند، از این رو همواره آلفایی که بیشتر از نرخ خای نشریات اعلام می شود، مورد اعتراض خریداران قرار می گیرد.

با این حال به نظر می رسد شرایط با رسیدن به چهارم نوامبر و تحریم های ایران برای پرداخت پول و بیمه کشتی ها سخت تر خواهد شد، به همین دلیل نیاز به هماهنگی بیشتر متانول سازهای ایرانی وجود دارد.

این در حالی است که قیمت گذاری آیسیس و پلاتس مشکلاتی از جمله فاصله قیمتی بالا مثلا از ٥ ژانویه تا کنون حدودا ٣٠ تا ٥٠ دلار در هر تن دارد که نشان دهنده لابی گری است و راه حل مقابله با آن هماهنگی متانول سازهای ایرانی است.

به گفته مدیرعامل پتروشیمی زاگرس، متغیرهای اثر گذار بر قیمت تمام شده متانولی ها از جمله زاگرس شامل ٥١ درصد گاز ورودی، ٢١ درصد اکسیژن، ٥ درصد یوتیلیتی، ٣ درصد بارگیری و ترخیص و ٢٠ درصد حمل محصول است که برای پتروشیمی های خارگ و مرجان نیز صادق است و برای فن آوران به دلیل مصرف بخشی از تولید متانول در مجتمع، اندکی متغییر است.

در همین حال قیمت حمل کشتی های متانول بسیار مهم است، در سال ٩٢ قیمت حمل ٧٧ دلار در هر تن بوده که در سال ٩٦ به ٣٤ دلار رسیده است.

حال آنکه با افزایش قیمت نفت، نرخ سوخت و کشتی نیز افزایش یافته، از سوی دیگر متانول سازهای دیگری نیز به بازار اضافه و بر هزینه ها تاثیر گذاشته اند.

شیب قیمت سوخت از ژانویه ٢٠١٨ تا اکتبر نشان می دهد که قیمت سوخت از ٣٥٠ دلار در فوریه به حدودا ٥٠٠ دلار برای کشتی های در اجاره ما رسیده است.

به اعتقاد میراحمدی این موضوعات نشان می دهد که قیمت متانول باید توسط مجتمع های ایرانی مهندسی شود و متانول سازهای ایرانی باید در بازاریابی و فروش هماهنگ باشند.

مدیرعامل پتروشیمی زاگرس معتقد است؛ متانول سازها نیازمند تاسیس بازرگانی مشترک برای فروش و یا قیمت گذاری متانول صادراتی ایران و همچنین تاسیس کشتیرانی با سهام تولیدکنندگان هستند.