صنایع پایین دست پی وی سی قربانی اهمال بورس کالا

پتروتحلیل-سقوط قیمت پی وی سی در بازارهای کرونا زده جهانی تا آن جا پیش رفته است که قیمت پی وی سی در آمریکا به ٦٢٠ دلار در هر تن و تحویل هیوستون رسیده است. در ایران هم پس از اینکه نرخ پی وی سی در بازار تهران تا محدوده ١٨ هزارتومان رشد کرد، تحت تاثیر کرونا و افت قیمت ها در بازار جهانی شاهد عقب گرد بازار پی وی سی به نرخ های پایه ٨ هزار و ٤٥٠ تومان در بورس کالا هستیم که احتمالا دوباره با افت به نرخ پایه حدودا ٧ هزارو ٨٠٠ تومانی برسیم.

این در حالی است که در بازار تهران هم قیمت پی وی سی تا محدوده ١١ هزارتومان در هرکیلو کاهش یافته یعنی نسبت به عید ٧ هزارتومان افت کرده است. اما همچنان در بورس کالا برخی از خریداران به دلیل خریدهای پیشین خود با نرخ های بالا، در حال خرید پی وی سی هستند، برخی از تولیدکنندگان هم به دلیل نگرانی از کاهش سهمیه های خود به خرید ادامه می دهند. با این حال نگاهی به قیمت های پیشین نشان می دهد که آخرین خریدهای بورسی حدودا ١٣ تا ١٤ هزارتومان در هر کیلو برای پی وی سی رقم خورده و اکثر واسطه هایی که به امید سود بیشتر دست به خریدهای کلان زدند، در حال حاضر ضرر کرده اند، به همین خاطر به تلاش خود برای خرید محموله های پی وی سی در شرایط فعلی بازار ادامه می دهند.

اما به نظر می رسد افت قیمت پی وی سی تا خردادماه ادامه داشته باشد؛ قرنطینه هند و آغاز باران های موسمی در ٢٠ روز آینده، چشم انداز روشنی از بازار آسیا نشان نمی دهد.

در همین حال بسته بودن مرزهای عراق و افغانستان که مقصد محموله های پی وی سی ایران است و عدم ارایه نرخ صادراتی از سوی پی وی سی سازها نشان می دهد که فعلا بازار به شرایط مطلوب باز نمی گردد.

این در حالی است که پی وی سی سازها پیش از نوروز اقدام به فروش محموله های سلف کردند که برای خریداران حدودا ١٢ هزار و ٣٠٠ تومان با تحویل اردیبهشت و خرداد ٩٩ تمام می شود و با وجود افت قیمت ها، خریداران مجبور هستند محصولات خود را بدون در نظر گرفتن ریسک ریزش قیمت ها، دریافت کنند. به نظر می رسد حداقل بورس کالا باید شرایط فروش محموله های سلف را برای خریداران واقعی منصفانه تر کند؛ تولیدکنندگان واقعی ای که اقدام به خرید محموله های سلف پی وی سی پیش از نوروز سال ٩٩ کردند، حال با ضررهای عمده ای مواجه هستند که عدم توجه به آنها به کوچکتر شدن صنایع پایین دست و بیکاری افراد بیشتری منجر خواهد شد. این در حالی است که پس از سال ها از آغاز به کار بورس کالا هنوز راهکارهایی برای آینده بازارها اندیشیده نشده است و همچنان بورس کالا در آزمون های شرایط دشوار مردود می شود.

از این رو در شرایط فعلی باز هم عدم کارایی بورس کالا بیش از پیش خودنمایی می کند، فروش نقدی محموله هایی در بازار داخل که تولیدکنندگان محدودی دارد همواره به ورود واسطه ها با نقدینگی های بالا منجر می شود، حال آنکه نگاهی به فرو ش شرکتهای پتروشیمی در کشورهای دیگر نشان می دهد که محموله های پتروشیمی با قراردادهای بلندمدت بین فروشنده و خریدار به صورت سالانه انجام می شود که در آنها ریسک کاهش و افزایش قیمت لحاظ شده است.

اما در بازار ایران و بورس کالا همواره فروش نقدی و عدم ارتباط فروشنده و خریدار به ورود واسطه ها با نقدینگی بالا و نهایتا مهجور ماندن صنایع پایین دست ختم می شود؛ چرخه باطلی که از دیرباز آغاز شده و سرمایه های ایران را در طولانی مدت به باد خواهد داد.