مبارزه با پلاستیک ها/پالایشگاه‌ها و پتروشیمی ها می‌توانند به مرکزی برای جمع‌آوری، دسته‌بندی و فرآوری ضایعات پلاستیک برای بهینه‌سازی منابع و ارزش تبدیل شوند

پتروتحلیل-باتوجه به فهم عمیق تولیدکنندگان محصولات شیمیایی از تبدیل کارامد و هدفمند مواد، در مبحث کاهش ضایعات پلاستیکی و تغییر مسیر بسوی اقتصاد دوار، بهترین جایگاه برای آن‌ها رهبری در این حوزه است.

طبیعتاً قوای مختلف خواستار تغییر در بخش‌های مختلف جهان فعال هستند، اما مبارزه برای مواد پلاستیکی تازه شروع شده است.

شرکت‌های شیمیایی به حمایت از پلاستیک به‌عنوان محصول مورد ترجیح‌شان از جنبه دوستی با محیط زیست ادامه خواهند داد، اما آن‌ها باید با بحران ضایعات پلاستیکی مواجهه‌ای مستقیم داشته باشند. بسیاری از آنان در این حوزه فعال هستند، اما نیاز است که آن‌ها در چارچوب زنجیره مواد بکر و مواد بازیافتی، همراستا با تلاش‌هایشان برای مواجهه با نیازهای مالکان برندها، و تبدیل‌کنندگان، و مواجهه با ندای جامعه برای تغییر، فعالیت‌های متفاوتی داشته باشند.

به گفته اندرو دنت از شرکت Material ConneXion و پال جیسک از شرکت Accenture، تولیدکنندگان محصولات شیمیایی جایگاهی منحصربه‌فرد در ارائه راه‌حل‌های جدید در مقیاسی مناسب برای مسئله ضایعات پلاستیک دارند.

آن‌ها اشاره کرده‌اند که واکنش شرکت‌های شیمیایی نیازمند راهبردی سه‌گانه شامل مواد جدید برای محصولات مصرفی و بسته‌بندی؛ بکارگیری فراوری‌های نوین؛ و پذیرش الگوهای نوین تجاری که ملزومات پایداری و ماندگاری جامعه را تأمین می‌کنند.

برخی شرکت‌ها لزوما تمام این سه رویکرد را اتخاذ نمی‌کنند؛ فناوری و رد دارایی‌شان رویکردهای دیگری را به آن‌ها دیکته می‌کند. اما شرکت‌هایی هستند که در واکنش فعالانه به ملزومات در حال تغییر روندهای بسته‌بندی محصولات مصرفی و دوارتر شدن یا اقتصاد دوست‌دار محیط زیست، می‌توانند به رشد جدیدی برسند.

برای مثال، مسئله بیوپلاستیک‌ها پیچیده است، زیرا این مواد همیشه به آسانی تجزیه‌پذیر نیستند. همچنین مسئله آلودگی ناشی از استخراج هیدروکربن در جریان بازیافت از پلاستیک نیز وجود دارد.

جیسک و دنت همچنین به ظرفیت موارد موفقیت‌آمیز در زمینه تجزیه‌پذیری در محیط دریایی اشاره می‌کنند. همین‌طور بیوپلاستیک‌های پایه نشاسته‌ای وجود دارند که در ترکیب با پلاستیک‌های پایه نفتی به خوبی جواب می‌دهند. ترکیب امکان بازیافت مکانیکی و شیمیایی را فراهم کرده و حتی برخی از ویژگی‌های فیزیکی پلیمر را ارتقا می‌دهد.

صرفه واقعی برای شرکت‌های شیمیایی می‌تواند در بکارگیری از فراوری‌های نوین حاصل شود. تولیدکنندگان پتروشیمی، اغلب هم‌تراز با پالایشگاه‌ها، قابلیت سازگار شدن و اتخاذ مسیرهای جدید فراوری را دارند.

به گفته تحلیل‌گران «اگرچه آن‌ها اغلب در حاشیه مباحث مربوط به راه‌حل‌های جدید ضایعات پلاستیکی بوده‌اند، اما اکنون دارند به «غول‌های در حال بیدار شدنی» تبدیل می‌شوند که می‌توانند از سخت‌افزار و فناوری‌های‌شان برای تقلیل مسائل ضایعات در وسعتی چشمگیر و بزرگ‌تر از ظرفیت اکثر شرکت‌های بازیافت، استفاده کنند.»

هر روزه کارشناسان بیشتری به این باور می‌رسند که پلاستیک و دیگر ضایعات، فرصتی واقعی در حوزه هیدروکربن برای این بازیگران بوجود می‌آورند. تنها در ایالات متحده، میزان Btu (یکای بریتانیایی حرارت) ضایعات اورگانیک، شامل ضایعات پلاستیک، که وارد گورستان زایدات می‌شود، معادل تولید سالانه نفت در هند است (معادل 865 هزار بشکه نفت در روز)

این یک منبع هیدروکربن قابل توجه است. پالایشگاه‌ها و مجتمع‌های پتروشیمی می‌توانند به مرکزی برای جمع‌آوری، دسته‌بندی و فراوری ضایعات به منظور بهینه‌سازی جریان منابع و ارزش تبدیل شوند.

نویسندگان مقاله نیز اضافه می‌کنند که استفاده از محصولات زیست‌پایه یا تجزیه‌پذیر، و یا فراوری‌های نوین به منظور ساخت پلاستیک‌ها پیامدهای بزرگی برای الگوی تجاری دارند.

محصولات زیست‌پایه نیازمند زنجیره‌های تأمین متفاوتی در زمینه خوراک هستند. تغییر در محصولات و فراوری‌ها به این معنا است که موقعیت تأسیسات تولید، الگوهای فصلی عرضه و تقاضا و دیگر عواملی که در این صنعت بر بازار تأثیر می‌گذارند، تغییر خواهد کرد.

بااین‌حال، زنجیره تأمین به‌عنوان بزرگ‌ترین مانعی شناسایی شده است که می‌بایست تغییر کند. یک تحقیق توسط شرکت مکینزی نشان داده است که برای مثال، امروزه اکثر ضایعات پلاستیک جمع‌آوری و دسته‌بندی شده توسط شرکت‌های دفع زباله در اروپا، از منابع صنعتی می‌آیند. در واقعیت، ما در زمینه جمع‌آوری، دسته‌بندی، و بهره‌برداری کارآمد از ضایعات پلاستیکی پسامصرف‌کننده صرفاً فعالیت در سطوح اولیه را آغاز کرده‌ایم.

به باور نویسندگان مطلب این حوزه نیازمند همکاری قوی است؛ بویژه بین شرکت‌های پتروشیمی یکپارچه، شرکت‌های مدیریت پسماند، و دولت.

و مسئله مهم، فهم ارزش حقیقی پلاستیک در زندگی ماست.

«حوزه پلاستیک اگرچه از نقطه نظر مواد، یک انقلاب تلقی می‌شود، اما مشکلی است که جامعه مسئولیت حل آن را برعهده دارد. زمان آن رسیده است که راه‌حل‌های ابتکاری اقتصاد دوار را دنبال کنیم. ارزش پلاستیک صرفاً نباید در هزینه مواد خام نفتی که از آن‌ها تولید شده دیده شود، بلکه باید تبعات آن در صورت بازنگشتن به جریان مواد از طریق بازیافت یا پوسال راهبردی نیز مدنظر قرار بگیرد.»