اخراج؛ پایانی تلخ بر خواسته های منطقی اعتصاب کنندگان

پتروتحلیل-در اقدامی کم سابقه، بیش از ۲۰هزار کارگر صنعت نفت، گاز و پتروشیمی ایران در نقاط مختلف کشور به شکلی هماهنگ اعتصاب کرد‌ه‌اند. خواسته‌های آنها عجیب و غریب نیست و به نظر نمی رسد حق آنها اخراج باشد، وزارت نفت باید خواسته ها آنها را عملی کند؛ اما به نظر می رسد باوجود پولساز بودن پالایشگاهها و شرکتهای پتروشیمی، کارکنان آنها کمترین سهم را از درآمد این شرکتها دارند، اکثر این شرکتها با افراد دارای رانت و نزدیک به طیف های خاص اشغال شده اند. اما خواسته کارگران این شرکتها کاملا منطقی است. 

خواسته کارگران پیمانی:

‌۱-مزد کارگران شاغل در نفت نباید کمتر از ۱۲ میلیون تومان باشد. افزایش مزدها با بالا رفتن نرخ تورم، افزایش دستمزد سایر سطوح مزدی با توافق نمایندگان کارگران

‌۲-پرداخت به موقع مزدها

‌۳-کوتاه شدن دست پیمانکاران از صنعت نفت و عقد قراردادهای مستقیم و دایم با آنها

۴-ممنوعیت اخراج کارگران

‌۵-لغو قوانین برده‌وار مناطق آزاد اقتصادی

‌۶-رعایت استانداردهای بهداشتی، محیط زیستی و ایمنی محیط کار و بالابردن استانداردهای بهداشتی خوابگاه‌ها و سرویس‌های بهداشتی

‌۷-پایان دادن به امنیتی‌سازی محیط‌های کار، به رسمیت شناختن حق تشکل، تجمع و اعتراض کارگران

در آن سو؛ مدیران پالایشگاه تهران در واکنش به پیوستن کارگران بخش "اورهال" این پالایشگاه به اعتصاب سراسری کارگران شرکت نفت فرم‌ تسویه‌ حساب برای قطع همکاری و اخراج کارگران، در بین آنها توزیع کرده‌اند. «مسعود بسحاق» نماینده کارگران پتروشیمی بندر امام روز  ۲ تیرماه با دوختن دهان خود، به اخراج بی‌دلیل کارگران اعتراض کرد. او که تلاش‌هایش برای جلوگیری از اخراج کارگران به جایی نرسیده بود،تلاش کرد با دوختن دهان خود، صدای فریاد کارگران اخراجی شود.

کارگران پتروشیمی بندر امام، نسبت به تضییع حقوق‌ معترض بودند ولی بجای رسیدگی، مدیر عامل مجموعه دستور اخراج را صادر می کند.مسعود بسحاق، برای پیگیری مطالبات به دفتر مدیرعامل مراجعه می‌کند. اما رستمی (مدیرعامل)به حراست دستور می‌دهد تا نماینده کارگران را از دفترش بیرون بیاندازند.

معترضان می‌گویند شاغل رسمی وزارت نفت حداقل ۱۵ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کند. اما یک شاغل مدت موقت هم رده‌، ماهانه تنها حدود ۴ میلیون تومان دریافت می‌کند. بار صنعت نفت کشور بر دوش نیروهای مدت موقت است، اما وزارت نفت فقط حقوق و مزایای نیروهای رسمی را به رسمیت می‌شناسد. در آخر اینکه در وزارت نفت تعداد نیروهای مدت موقت کم نیستند، اما از امتیازاتی مانند مسکن سازمانی، اقسام وام، حق بدی آب و هوا و ده‌ها امتیاز رفاهی دیگر محروم هستند. گفته می‌شود هم اکنون حدود ۳۴ هزار شاغل قرارداد موقت و ۱۲۰ هزار نیروی پیمانکاری در صنعت نفت کشور فعالیت می‌کنند.