واردات بنزین در اولویت قرار گرفت
رویه افزایش مصرف بنزین در نیمه نخست سال ۹۲ نیز ادامه یافت تا اینکه کارشناسان امر نسبت به عبور سطح مصرف از خطوط قرمز هشدار دادند. این خطوط قرمز که به معنای به چالش کشیده شدن بحث خودکفایی در تولید بنزین با عبور از سطح تولید داخلی این فرآورده نفتی بود، در عمل اتفاق افتاد.
تعطیلی بخشی از ظرفیت تولید واحدهای آروماتیکی و اختصاص آن به تولید بنزین در واحدهای پتروشیمی نیز دیگر جوابگوی حجم مصرف روزانه بنزین نیست به طوری که در روزهای پیک مصرف تابستانه، بنزین ذخیره سازی شده در مخازن ذخیره سازی به کمک تأمین بنزین مصرفی روزانه کشور آمد.
از آنجا که برداشت های بیشتر از مخازن ذخیره سازی و تزریق به جایگاههای عرضه بیش از این به صلاح نیست و از سوی دیگر تجربه نوروز ۹۲ از رسیدن مصرف به مرز یکصد میلیون لیتر در روز حکایت دارد، دولت و به طور اخص وزارت نفت به دنبال پیاده سازی راهکارهایی برای کنترل مصرف بی رویه بنزین در کشور است.
در مجموع می توان از سه سناریو به عنوان سناریوهای اصلی مدنظر وزارت نفت برای دستیابی به این هدف نام برد. سناریوی اول افزایش قیمت بنزین است. این مسئله با چراغ سبز قانون بودجه ۹۲ حتی بدون اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه ها قابلیت اجرا دارد. در بخشی از قانون بودجه سال جاری از افزایش ۵ درصدی قیمت حامل های انرژی و در بخشی دیگر از افزایش ۳۸ درصدی قیمت بنزین سخن به میان آمده که این به معنای صدور مجوز برای دولت برای افزایش قیمت بنزین تا سقف ۴۳ درصدی است. هم اکنون این سناریو به عنوان یکی از راهکارهای اصلی کنترل مصرف در وزارت نفت و هیئت دولت در دست بررسی است.
سناریوی دوم کاهش و یا حذف سهمیه های سوخت یارانه ای است. در این راهکار، حذف و یا کاهش محسوس سهمیه بنزین ۴۰۰ تومانی ماهانه خودروها و استفاده از بنزین ۷۰۰ تومانی به جای آن مورد توجه قرار گرفته است. البته از آنجایی که در صورت حذف سهیمه ۶۰ لیتری بنزین ۴۰۰ تومانی خودروهای شخصی نمی توان انتظار زیادی از کاهش محسوس مصرف داشت، اجرای این سناریو به تنهایی از شانس کمتری در تصویب نهایی برخوردار است.
سناریوی سوم که بیش از همه در شرایط فعلی مورد توجه مجموعه وزارت نفت قرار دارد، روی آوردن به واردات روزانه ۱۰ تا ۲۰ میلیون لیتری بنزین است. با توجه به اینکه همواره نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و همچنین دولتمردان بر لزوم اتخاذ راهکارهایی تأکید دارند که بر افزایش فشار مالی به اقشار مختلف جامعه نینجامد، در صورت عدم اجماع نظر بر افزایش قیمت مصرف بنزین، واردات این فرآورده نفتی راهکاری مطمئن برای تأمین بنزین مصرفی روزانه کشور خواهد بود. در این صورت هرچه مصرف افزایش یابد، بنزین بیشتری خریداری می شود اما باید توجه داشت واردات بنزین نه تنها عامل بازدارنده ای برای کنترل و کاهش مصرف بی رویه این فرآورده استراتژیک نفتی نخواهد بود، بلکه چراغ سبزی برای افزایش مصرف بنزین با جیب بیت المال است.
