دیدگاه: قیر آسیا در سال 2023 تقاضای بهتری را شاهد خواهد بود
پیش‌بینی‌ها از تقاضای صعودی‌تر از چین، هند، ویتنام و اندونزی احتمالاً به سمت بازار قوی‌تر آسیا و اقیانوسیه در سال 2023 منتج خواهد شد.
پتروتحلیل-پیش‌بینی می‌شود بازار قیر آسیا و اقیانوسیه تحت حمایت اقتصادهای نوظهور اصلی در منطقه، تقاضای بهتری را در سال 2023 شاهد باشد.
پیش‌بینی‌ها از تقاضای صعودی‌تر از چین، هند، ویتنام و اندونزی احتمالاً به سمت بازار قوی‌تر آسیا و اقیانوسیه در سال 2023 منتج خواهد شد. همه این‌ها، و همچنین دیگر اقتصادها در سال 2022 تحت آسیب شدید پاندمی کووید-19، و تحت تاثیر موانع به وجود آمده از جنگ روسیه و اوکراین، نوسانات ارز و تغییرات اقلیمی قرار گرفتند.
بنا بر این، پیش‌بینی می‌شود اکثر دولت‌ها بازسازی فرصت‌های شغلی و تزریق بودجه برای توسعه زیرساخت را به عنوان کلیدی برای بازیابی اقتصادی خود در اولویت قرار دهند.
یکی از تاجران بزرگ واقع در سنگاپور گفت: «پیش‌بینی می‌کنیم سالی قوی‌تر با تقاضای بهتر داشته باشیم»، و اضافه کرد، علیرغم تعطیلات سال نوی قمری از 21 تا 27 ژانویه، ماه ژانویه احتمالاً همزمان با تقویت تقاضا از چین شاهد اوج‌گیری جهش بازار خواهیم بود.
چین بزرگترین واردکننده و مصرف‌کننده قیر در جهان است.
مسیر پیش روی چین
یکی دیگر از تاجران بزرگ واقع در سنگاپور گفت: «چین پس از تغییر سیاست کووید صفر خود، نقشی کلیدی در بازار خواهد داشت.» وی افزود، سرعت بهبود اقتصاد چین، قدرت مصرف منطقه‌ای را مشخص خواهد کرد.
واردات قیر به بنادر اصلی شرقی و جنوبی چین به طور قابل ملاحظه‌ای در سال 2022 کاهش یافت، و به روند نزولی بازار در سال 2021 اضافه شد. این روند نزولی در نتیجه مجموعه‌ای از قرنطینه‌ها و اقدامات سختگیرانه در جهت کنترل شیوع کووید-19 در سراسر چین در سال گذشته رخ داد.
کاهش بودجه پروژه‌های تعمیرات جاده‌ای و محدودیت‌های کووید-19 میزان مصرف کلی را تحت فشار قرار داد، اگرچه تولیدات کلی در پالایشگاه‌های داخلی کشور در سال 2022 نیز در میزان کمتری تخمین زده شد.
چین در حدود 54 درصد از قیر جهان را مصرف می‌کند، اما واردات آن در سال 2022 به کمترین میزان خود در چند سال گذشته کاهش یافت. بر اساس داده‌های جی‌تی‌تی، چین تا اکتبر 2022 در حدود 2.4 میلیون تن واردات داشت، و همزمان آرگاس میزان واردات کل سال این کشور را در حدود 3 میلیون تن تخمین زد. این میزان 6.2 درصد کمتر از 3.2 میلیون تن واردات چین در سال 2021 می‌باشد.
چین در سال 2023 وارد سومین سال از چهاردهمین برنامه اقتصادی پنج ساله خود می‌شود. فشار برای تکمیل پروژه‌ها، شامل تعمیرات جاده‌ای، معمولاً در دو سال آخر برنامه رخ می‌دهد - در این صورت سال‌های 2024 و 2025 - که در آن زمان تقاضای قیر اوج خواهد گرفت.
معامله‌کنندگان منطقه‌ای گفتند، مصرف در سال 2023 با توجه به تقاضای انباشته‌شده از پروژه‌های ساخت و ساز جاده‌ای که با مانع محدودیت‌های کووید در سال 2022 مواجه شد، اوج خواهد گرفت.
تداوم روند قوی ویتنام
همزمان با پیش‌بینی معامله‌کنندگان از افزایش میل واردات ویتنام به دلیل تداوم فشار دولت برای توسعه زیرساخت‌ها، مصرف قیر این کشور کلیدی نیز میتواند افزایش یابد. ویتنام نیز دارای برنامه اقتصادی پنج ساله از 2021 تا 2025 می‌باشد.
فشار دولت، آن‌ها را به یکی از واردکنندگان اصلی از تمام کشورهای صادرکننده بزرگ قیر در منطقه، تبدیل کرده است. واردات آن‌ها در 2020 به 900 هزار تن افزایش یافت، و علیرغم پاندمی از آن موقع این سطح را حفظ کرده‌اند.
یکی از واردکنندگان بزرگ واقع در ویتنام گفت، تقریباً 13 پروژه توسعه بزرگراه‌ها در سال 2022 کلید خورد، بنا بر این پیش‌بینی می‌شود تقاضا در 2023 همسطح سال گذشته باشد. این واردکننده اضافه کرد، پیش‌بینی می‌شود دولت ویتنام در سال‌های 2024 و 2025، یعنی دو سال آخر برنامه پنج ساله اقتصادی، تلاش خود را برای توسعه زیرساخت‌ها دوچندان کند.
مسیر بهبود اندونزی
بازار اندونزی با انعقاد چند قرارداد نقدی عرضه از سنگاپور و دیگر صادرکنندگان بزرگ منطقه، نشانه‌هایی از بهبود تقاضا در سه ماهه آخر 2022 داشت.
یکی از تاجران بزرگ منطقه‌ای گفت: «ما شاهد افت 20 تا 25 درصدی تقاضا از سوی اندونزی در سال 2022 بودیم، اما پیش‌بینی می‌کنیم تقاضا در سال جدید تقویت شود.» معامله‌کنندگان بازار پیش‌بینی می‌کنند دولت اندونزی به مانند دیگر دولت‌ها در منطقه با تمرکز بر توسعه زیرساخت، اقتصاد کشورش را بازیابی کند.
واردات قیر اندونزی همزمان با توقف پروژه‌های زیرساخت و کاهش بودجه از سوی دولت در جهت تلاش برای مواجهه با همه‌گیری کرونا، در طی سال 2020 تا 2021 تقریباً 20 درصد کاهش یافت.
سطح واردات قیر پیش از پاندمی اندونزی در حدود 1 تا 1.2 میلیون تن در سال بود، اما در طی دو سال گذشته به حدود 800 هزار تن کاهش یافته است.
اوج‌گیری سریع تقاضا در هند
مصرف قیر در هند میتواند به پشتوانه انتخابات سراسری در سال 2024 شاهد تقویت قابل توجه تقاضا همراه با اوج‌گیری فعالیت‌های زیرساختی در سال 2023 باشد.
به نقل از معامله‌کنندگان بازار، مصرف این کشور میتواند در سال 2023 از سطوح تخمین زده شده 7.5 تا 8 تن سال 2022 عبور کند.
هند در دو سال گذشته با موانعی از قبیل محدودیت‌های کرونایی و کمبود بودجه پروژه مواجه شده است. بر اساس داده‌های بخش برنامه‌ریزی و تحلیل وزارت نفت هند، این امر نتواسنت جلوی میل فعالیت‌های جاده‌ای کشور را گرفته، و بازار این کشور در سال 2021 شاهد رشد 42 درصدی تقاضای وارداتی (2.7 میلیون تن) در مقیاس سالانه بود. معامله‌کنندگان همین سطوح را برای سال 2022 پیش‌بینی می‌کنند، و همزمان واردات کشور در سپتامبر به 2 میلیون تن رسید.
اما این رشد قابل توجه تقاضا ممکن است با افزایش تولید داخلی مطابقت نداشته باشد، و همین امر منتج به پیش‌بینی محدودیت عرضه کشور در ایام آتی شده است.
بر اساس داده‌های وزارت نفت کشور، تولیدات هند تا سپتامبر 2022 در میزان 3.9 میلیون تن قرار گرفت، که با میزان مصرف تخمین زده شده 7.5 تا 8 میلیون تن برای کل سال فاصله زیادی دارد.
بگفته یکی از پالایشگاه‌های بزرگ هند: «پالایشگاه‌ها، حتی امروز، توان تامین تمام نیاز عرضه کشور را نداشته، و این امر همچنان تداوم خواهد داشت.»
بنا بر این، پیش‌بینی می‌شود نیاز واردات هند در سال 2023 افزایش یافته و همزمان غرب آسیا بزرگترین عرضه‌کننده آن است.
سایر عوامل
استرالیا و نیوزیلند در میان کشورهایی هستند که احتمالاً شاهد تغییراتی در میزان واردات خود باشند. استرالیا امیدوار است شرایط آب و هوایی بهتری برای پروژه‌های جاده‌ای داشته باشد که میتواند در عوض تقاضای وارداتی آن را افزایش دهد، در حالی که نیوزیلند باید با تغییرات مواضع وارداتی خود تطبیق یابد.
استرالیا سال 2022 را با هوایی گرم و آفتابی به پایان رساند، و همین امر در طی ماه دسامبر پس از شرایط بارانی بی‌امان در اکثر مواقع سال در سواحل شرقی، فرصتی را برای پیمانکاران جاده‌ای فراهم کرد. این امر فرصت را برای پیمانکاران جاده‌ای فراهم کرده تا پیش از رفتن به تعطیلات سال جدید، فعالیت‌های خود را پیش ببرند.
یکی از واردکنندگان بزرگ استرالیایی گفت: «پیش‌بینی می‌کنیم تقاضا در ژانویه پس از ایام تعطیلات اوج گرفته، و واردات به سطوح پیش از پاندمی بازگردد.»
بر اساس داده‌های جی‌تی‌تی، واردات استرالیا در سال 2022 در میزان 860 هزار تن تخمین زده می‌شود، در حالی که واردات کشور در طی دو سال گذشته در گستره 840 تا 900 هزار تن شناور بوده است. داده‌های جی‌تی‌تی نشان داد، استرالیا در سال 2019 پیش از ایام پاندمی، در حدود 950 هزار تن قیر وارد کرد.
استرالیا عمدتاً از سنگاپور، تایوان و تایلند قیر وارد می‌کند.
همچنین از سوی دیگر، پیش‌بینی می‌شود نیوزیلند همزمان با خروج شرکت داخلی Z Energy از تجارت قیر در اواسط 2023 با دشواری‌هایی در تامین عرضه مورد نیاز خود مواجه شود. بر اساس پیش‌بینی‌ها این امر منتج به واردات بسته متنوعی از گریدهای آسیایی تا دیگر مناطق خواهد شد.
یکی از تاجران بزرگ منطقه‌ای گفت: «مسئله اصلی یافتن شناور با نرخ باربری مناسب برای آوردن محموله به نیوزیلند می‌باشد.»
مسیری نامشخص پیش روی تولیدکنندگان آسیایی
پیش‌بینی رشد قابل توجه تقاضا از سوی این بازارهای بزرگ میتواند اخبار خوبی باشد، اما ممکن است پالایشگاه‌های آسیایی در سال 2023 با مسائل نامشخصی در بخش تولید مواجه شوند.
احتمال می‌رود عرضه قیر از پالایشگاه‌ها تا حدود زیادی بر اختلاف قیمتی بنزین و احتمال تداوم آن‌ها در سطوح غالب خود در سال 2022 وابسته بمانند.
سطوح رکورد اختلاف قیمتی میان قیر و نفت کوره گوگرد بالا (مازوت 380) در سال 2022 در تشویق پالایشگاه‌ها برای تولید قیر بیشتر ناموفق بود. اختلاف قیمتی قیر و نفت کوره گوگرد بالا در اوایل سپتامبر 2022 به رکورد قابل توجه 197.80 دلار در هر تن رسید، اما در ادامه در 19 دسامبر به 117 دلار در هر تن کاهش یافت. این اختلاف قیمتی در جهت تضمین اقتصاد قوی تولیدات قیر کفایت می‌کند. اختلاف قیمتی معمول مثبت 30 تا 40 دلاری میان مازوت 380 و قیر برای تضمین حاشیه سود این محصول جانبی، نکته مورد نظر پالایشگاه‌ها است.
یکی از تاجران واقع در سنگاپور گفت، با این وجود، همچنان پیش‌بینی می‌شود اکثر پالایشگاه‌ها در صورت توان، نفت کوره گوگرد پایین بیشتری تولید کنند، و احتمال می‌رود تولید قیر در اولویت بعدی آن‌ها باشد.
به نقل از معامله‌کنندگان منطقه‌ای، همزمان با تعادل تولیدات در برابر تقاضا در مقیاس کلی، دسترسی‌پذیری عرضه میتواند به سطوح 2022 مشابه باشد.
